“Kılıçdaroğlu bu saçmalıktan vazgeçerse, kendisine Datça’da 10 günlük tatil hediye edeceğim.”

Datça Belediyesi' nin sosyal medya hesabı da yanıtladı.

“Maalesef doluyuz.”

Gülüp geçilecek, çok zekice, yerel ruhu yansıtan bir espri…

Ama olmadı.

Çünkü bu topraklarda ne espri kaldırılıyor, ne de nezaket.

O yanıtı veren kişi, Datça Belediyesi’nin sosyal medya sorumlusu Osman Akın'dı. 25 yıla yakın belediyeye hizmet vermiş, iletişimi yalnızca ilanlarla değil, halkla, espriyle, ironiyle, yerel gururla kurmuş bir isim.

Ve bir sabah, o 25 yıl bir tweetin altına gömüldü.

Geriye bir cümle kaldı.

“Az önce Datça Belediyesi ile son bağım koptu. İçim çok rahat... Gece yarısı, ıssız bir tarladan tek başıma geçmiş gibiyim.”

Kılıçdaroğlu bu gelişmeyi öğrenince Twitter'dan konuştu.

İlk kez bu kadar insani, bu kadar yumuşak, bu kadar "kendiliğinden" bir cümle kurdu.

“Eğer işten çıkarılma gerekçesi benimle ilgili paylaşım ise, kendisine hakkımı helal ediyorum. Görevine iade edilmesi beni memnun eder.”

Nezaketle bitti sözleri. Ama o sözler, satır aralarında başka bir şeyi işaret etti.

Bu ülkede insanlar, bir tweet yüzünden işsiz kalabiliyor.

Ve siyasetin nezaketi, çoğu zaman iş işten geçtikten sonra geliyor.

Osman Akın'ın da söyleyecekleri vardı.

“Benimle yolların ayrılmasının nedeninin bu tweet olup olmadığını bilmiyorum. 25 yıla yakın hizmet verdiğim Datça Belediyesi'nin yıpratılmasını istemem. Bu olayın belediyeye zarar vermesi Datça'ya bir fayda sağlamaz. Görevimi layıkıyla yaptığıma inanıyorum. Belediye olarak sosyal medyada sık sık ülke gündemine oturduk. Eski CHP Genel Başkanı Sayın Kemal Kılıçdaroğlu'nun hoşgörüsüne ve nezaketine teşekkür ederim.”

Datça…

O güzelliğiyle, maviliğiyle, huzuruyla anılmak isterdi.

Ama bu kez, bir tweetle başlayan ve bir hayatın içinden geçen o cümleyle hatırlanacak.

“Gece yarısı, ıssız bir tarladan tek başıma geçmiş gibiyim.”

İşte Türkiye’de kamuda çalışan bir insanın, en yalın, en çıplak duygusu budur.